Weinig sectoren die zo in beweging zijn als de bouw. Alle groot-maatschappelijke thema’s lijken op dit moment samen te komen in de bouw. Nieuwbouw moet aan de bak t.b.v. de woningnood en renovatie moet aan de bak t.b.v. de enorme verduurzamingsopgave.

Links- of rechtsom zijn voor beide disciplines digitalisering, robotisering en industrialisering noodzakelijk. Daar doorheen lopen de thema’s CO2-reductie, circulariteit en bio-based bouwen.

Wanneer je strategie goed afgestemd staat op die externe ontwikkelingen, zie je vooral kansen. Zit er een misfit tussen externe ontwikkelingen en je strategie, dan voelt de dynamiek in de bouw geregeld als te turbulent of zelfs bedreigend. Dat gaat op voor individueel, afdelings-, organisatie- én collectief niveau.

Om de omgeving als vertrekpunt te nemen, zul je dus veel meer vanuit klant- en gebruikersbelangen moeten denken én werken. Die belangen centraal stellen in plaats van je eigen technische oplossing, vraagt nogal wat. De hoeveelheid resources die in een sector gaan naar innovatie, business development, marketing, communicatie en sales laat zien of een sector meer in zichzelf gekeerd of naar buiten gericht is. Die typisch commerciële disciplines staan in de bouw (in vergelijking met andere sectoren) nog steeds in de kinderschoenen. Opmerkelijk, want mijn ervaring is dat het structureel goed inrichten van die disciplines onherroepelijk concurrentievoordeel oplevert.

Toch is het niet zo vreemd dat de bouw nog steeds zo in zichzelf gekeerd is. Daarvoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen. Een die ik hier uit wil lichten, en wat mij betreft nog teveel een Heilig Huisje is, is de extreme dominantie van het technische en mannelijke brein. Dat brein heeft een natuurlijke voorkeur voor (technische) oplossingsgerichtheid en solisme. En een natuurlijke afkeer van verbinding en kwetsbaarheid. Geen doelbewuste keuzes, maar simpelweg een gevolg van de inrichting van het brein. Overigens denk ik dat dat brein zeer waardevol en noodzakelijk is, maar door de extreme oververtegenwoordiging ervan in de sector, blijft potentieel onbenut. Zéker als je beseft dat in een groot deel van de opdrachtgevende zijde van de bouw een heel ander, vrouwelijk, brein dominant is. 

Dus ook op het domein van feminisering liggen enorme kansen, die bovendien praktisch in te richten zijn.

Volgens mij zijn zo wel alle dominante thema’s in de sector benoemd. Het is nogal wat! Hoe vind jij als individu, afdeling, organisatie of collectief je weg in die dynamiek? Welke kansen zie jij en wil je benutten?